Okul , sonra gençlik yıllarım
çalışma ve politik yaşamımızda geçen,
çıkarsız, beklentisiz,
canla başla, gece gündüz demeden,
o koşuşturmalarımızı.
kendi içimizde görüş ayrılıklarını,
seçimlerimizi,
kazananın her zaman bizler olduğunu,
kaybeden olmadığını,
yine omuz omuza
her zaman birlikte
aynı dava için yarış etmenin bilinci ile
her zaman; dürüst, fedakâr, hoşgörülü,
özverili o dostlukları unutmak mümkün mü?
ben hiçbir zaman unutamıyorum…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder