Ağladığımda mendil, güldüğümde kahkaha
Susadığımda su olmanı
Uyuduğumda rüyalarıma girmeni
Her sabah alnımdan öperek uyandırmanı istiyorum
Her gece kuş olup sana doğru uçmak
Ardında serin rüzgarlar bırakarak
Dağlar, denizler, ormanlar aşıp
Bir pınarın başında yeşil gözlerine
Konmak geçiyor içimden
Dalgın bakışlarından, sevdalı
Yüreğinden öpmek geçiyor ama
SEN YOKSUN
O an bütün ağaçlar diz çökmeli diyorum
Özleminle kanayan yüreğime
Bütün yıldızlar göz kırpmalı mutluluklara
Bu kadar mutluluk çok deyip
Ellerimi gökyüzüne kaldırıp ağlamalıyım
Gökler de ağlamalı benimle,
Bulutlar,ırmaklar, yıldızlar da ağlamalı diyorum ama
SEN YOKSUN
Hikmet Metin Çavdar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder